در مورد انقلاب اسلامی ایران تحلیلهای متفاوتی وجود دارد اما همه تحلیلگران بر این نکته توافق دارند که انقلاب اسلامی ایران یک انقلاب ایدئولوژیک مبتنی بر استحاله معنوی ایست و از این حیث با هیچ یک از تئوری
های قبلی قابل توجیه نیست. این انقلاب فراخور ویژگی های خاص خود دارای
ادبیات مخصوص خود میباشد. عبارات و کلماتی که قالبا برخاسته از متون
اسلامی هستند توسط رهبران فکری انقلاب و در راس آنها امام خمینی(ره)
ایجاد شده است. کلماتی مثل مستضعف، طاغوت، حکومت پابرهنگان،  بسیج و
کلماتی از این نوع. کلماتی که عموما در ادبیات اسلامی وجود داشته اند اما
سالها به فراموشی سپرده شده بودند و انقلاب آنها را بازیابی و مورد
استفاده قرار داد. یکی از این کلمات "جهاد" است. ما در اینجا قصد بررسی
این لغت از حیث ریشه یا حتی بیان تعاریف متفاوت اصطلاحی ارائه شده از آن
نداریم. یعنی برخلاف رویه معمول که برای بررسی معنای یک لغت به کتابهای
قطور فرهنگ لغت مراجعه میشود این بار بهتر است نمودهای واقعی این اصطلاح
را در سیرتاریخی انقلاب خود ببینیم یعنی به جای ورق زدن کتابهای فرهنگ
لغت اگر روزهای که بر این کشور گذشته  است را ورق بزنیم به خوبی به معنای
مجاهدت واقف میشوم. از جهاد در میدان جنگ که نمودی بارز و نزدیک به ذهن
است گرفته تا جهاد سازندگی و عرق ریختن ها به هنگام ساخت بیمارستان و سد
و جاده، که شاید نسل ما چیزی از آن در خاطر نداشته باشد.

پویایی این انقلاب را میتوان در پویایی ادبیات آن دید، شاهد مثال و منظور
اصلی ما در این بحث موضوع "جهاد علمی " است.مساله پیشرفت علمی مساله ایست
که طی سالهای گذشته همیشه یکی از رئوس مهم مورد تاکید و پیگیری رهبر معظم
انقلاب بوده است. شاید نامگذاری سال گذشته به نام سال "جهاد اقتصادی" به
این دلیل بوده است که فرهنگ جهادی در تک تک جبهه های درگیری گفتمان
انقلاب فرهنگ غالب شود. و تنها با این فرهنگ است که میتوانیم به مقصود
برسیم.سالهای متمادی افراد زیادی در این مملکت دم از فرهنگ کار زده اند و
همیشه تحت عنوانهای مدیریت ژاپنی و مدیریت کره ای و انواع و اقسام مدیریت
های وارداتی از شرق آسیا ومدیریتهای غربی ما را سرگرم کرده اند غافل از
اینکه هیچ کدام از اینها قابلیت تطابق با آرمانهای انقلاب ما را ندارد.

در واقع همانگونه که امام خمینی رهبر فرزانه انقلاب در یک جمله فرمودند
اسلام خودش حکومت دارد و با این کلام به همه مدلهای حکومتی غربی نه گفتند
تا نظام ولایت فقیه در کشور برپا شد باید در این مورد هم گفت اسلام خودش
مدیریت دارد. خودش فرهنگ کار دارد. و نقطه اوج فرهنگ کار در اسلام فرهنگ
جهاد است. فرهنگی که نه تنها اشاره به سخت کوشی دارد بلکه تفاوت اساسی آن
با سایر فرهنگها درهدفی است که آنرا نشانه گرفته و این هدف فقط یک نام
دارد و آن رضای خداست. این ادعا ادعای گزافی نیست و ما در طول این سالیان
شاهد بوده ایم نقطه اوج عملکرد انقلاب در جایی بوده است که فرهنگ جهادی
غالب شده است و عرصه جهاد علمی یکی از بارزترین این عرصه هاست. شاید بعد
از هشت سال دفاع مقدس مهمترین جایی که درآن  فرهنگ جهاد غالب شده همین
عرصه است. و زمانی که در جایی جهاد صورت گرفت دور از ذهن نیست که کلمه ای
جدید به ادبیات انقلاب افزوده شود و این کلمه کلمه ای نیست جز "شهید علمی
".شنیده ایم که  "مداد العلما افضل من دماء الشهدا" و این کلمه چه
جایگاهی دارد که عالم و شهید را مرکب و خون را هر دو را در بر دارد. این
نوشتار بهانه ای بود تا در آستانه روز ملی هسته ای یادی کرده باشیم از
شهدای این عرصه که مدرک استاد تمامی خود را از مکتب شهادت دریافت کرده
اند و پای رساله پایان نامه  آنها نوشته شده است استاد راهنما "حسین بن
علی".